Greg Graffin: Van Bad Religion naar jeugdherinneringen

In 1997 bracht Greg Graffin zijn eerste soloplaat 'American Lesion' uit. Ver weg van punkmachine Bad Religion bleek het een plaat met persoonlijke teksten. Graffin zong over het mislukken van zijn huwelijk en begeleidde de teksten op gitaar en piano. Negen jaar later is er een tweede soloplaat. 'Cold As Clay' gaat niet over persoonlijke misère, maar is een eerbetoon aan de Amerikaanse volksmuziek.

'Omie Wise'
Graffin: "Mijn eerste muzikale herinneringen liggen, zoals bij iedereen, in mijn jeugd. Oom Stanley, een broer van mijn moeder, verzamelde neven en nichten en zong traditionele nummers. Ik was vier jaar oud en de muzikale cultuur werd er met de paplepel ingegoten. Vorig jaar hebben Brett (Gurewitz) en ik de beslissing genomen om een plaat uit te brengen met deze nummers. Tijdens repetities van Bad Religion speelde ik 'Omie Wise', een van de nummers op de plaat en Brett stelde voor om het nummer op te nemen. Eind 2005 hadden we een gaatje in onze agenda's en zijn we er serieus aan gaan werken. Ik heb de nummers verzameld, een soort muzikale reis naar mijn jeugd gemaakt en heb zelf zes nummers geschreven. Brett heeft de plaat geproduceerd. Leden van The Weakerthans zijn uitgenodigd en bleken de muziek te begrijpen. Jodie Holland heeft vocaal geholpen. In zeven dagen hebben we de twaalf nummers opgenomen. Ik had niet eerder met deze mensen gewerkt, kende ze alleen maar van naam, maar ze bleken de muziek te begrijpen. Het was een fascinerend proces. Onbekende mensen bleken in staat om de muziek, die ik in mijn jeugd heb gehoord, te spelen. En ze deden het zoals ik me de muziek herinner.

Katrina
"De orkaan Katrina heeft als katalysator gewerkt. De nummers op de plaat gaan over lijden, het zijn liedjes van arbeiders. Deze mensen zongen 150 jaar geleden op het platteland over leed en hoop. Katrina heeft veel leed veroorzaakt en de Amerikaanse regering kwam met beloften om te helpen. En opnieuw is gebleken dat de regering Bush loze beloften heeft gedaan. De gewone mensen moesten hun eigen leed opruimen, bleken geen of onvoldoende hulp te krijgen. In de nummers op 'Cold As Clay' is veel compassie te horen. Ik wil niet zeggen dat ik de plaat voor de slachtoffers van Katrina heb gemaakt. Die bewering zou arrogant zijn. Het feit dat deze mensen in de steek zijn gelaten, heeft mij doen besluiten de plaat te maken. De mensen op het platteland zongen over leed en hoop. Die boodschap is voor alle slachtoffers, en niet alleen in Amerika, belangrijk."

Europa
"De nummers zijn foto's van het platteland van 150 of 200 jaar geleden. Die beelden zijn in unieke woorden samengevat. De muziek op de plaat is vooral akoestisch. Punkmuziek laat mensen op hol slaan, bij Bad Religion staan er altijd minimaal 200 mensen vlak voor het podium te pogoën. Er is veel fysiek contact in die menigte van gekken, maar ook veel respect. Bij de nummers van 'Cold As Clay' zal niet gedanst worden, maar vooral geluisterd. De luisteraar zal tappen met zijn voet, zijn hoofd laten meedeinen en dat is het. Voor mij is dat een prachtige ervaring. Ik hoop op uitnodigingen om deze zomer op een aantal festivals in Europa te spelen. Ik kan niet wachten om de mensen te ontmoeten die deze nummers willen horen."

Politici
"Ik geloof nog steeds heilig in de mogelijkheden van de punkmuziek. Let wel, ik ben een man met veel geduld. Muziek heeft overweldigende mogelijkheden om zaken te laten kantelen. Het simpele gegeven dat ik beïnvloed ben door nummers, die twee eeuwen geleden op een arbeidersterras gespeeld werden is veelzeggend. Een ander voorbeeld is de muziek bij veel oorlogsfilms. Kijkers onthouden de muziek bij de scènes. Er is meer een reden om de invloed van muziek te onderschatten en dat is angst. Politici zijn bang voor de reikwijdte van muziek."

B&B
"Bush en Blair hebben enkele maanden geleden een soort vals excuus gemaakt over de oorlog in Irak. De journalisten noemden Bush openhartig. Hij vertelde 'misschien wel een fout te hebben gemaakt'. Blair was in Irak geweest en kwam zijn vriend informeren. Zie jij Blair in Irak rondwandelen, op burgers afstappen en met ze praten? Goed, Bush en Blair maakten een excuus. Bush zei dat zijn 'dead or alive' spierballentaal misschien verkeerd begrepen is. Wat deze twee mensen vergeten te zeggen, is dat honderden, duizenden mensen de dood zijn ingejaagd. Ze hebben bloed aan hun handen en komen met een slap verhaal. Muzikanten zullen hier nummers over schrijven en die nummers zullen honderden jaren na ons nog steeds te beluisteren zijn. Ik neem zes traditionele nummers op van arbeiders uit een bijna vergeten Amerika. Door 'Cold As Clay' zijn ze terug. Dat is niet mijn verdienste, maar zegt veel over de kracht van muziek."

BR
"Bad Religion is een tamelijk grote machine. In elke stad kunnen we optreden, in elk blad of magazine kunnen we interviews kwijt. Mijn soloplaten leveren minder stof op, veroorzaken minder lawaai. Zo is het in de politiek ook. Belangrijke politici nemen grote beslissingen, als ze het lef al hebben. Op veel kleinere schaal werken er mensen in lokale groeperingen. Deze mensen staan aan de basis van veel goede ontwikkelingen. Mijn soloplaat is lokaal, zelfs nu Brett aan de plaat heeft meegewerkt. 'Cold As Clay' zal veel minder publiciteit krijgen dan de volgende release van Bad Religion. Sterker nog, zou ik niet de zanger van die band zijn, zou je me niet gebeld hebben. Lokale groeperingen hebben de politieke vrijheid om initiatieven te ontwikkelen. Een zelfde muzikale vrijheid heb ik en gebruik ik. Ik kom op 'Cold As Play' toe aan andere thema's, het hoeft een keer niet te gaan over vervuiling en globalisering."

God
"Mijn laatste boek heeft de titel 'Is Belief In God Good. Bad Or Irrelevant?' Het is gek om te zeggen, maar die zin vat voor een groot gedeelte mijn wereldbeeld samen, mijn foto van de samenleving. Humor en relativering in een vraag en over het antwoord mogen we van mening verschillen. Dat is interactie, die zie ik in een pogoënde massa, maar ook bij een student in een leslokaal. Als ik aan die ontwikkeling kan blijven bijdragen, is het goed."

Spijbelen
Graffin heeft doctoraten behaald in biologie, geologie en religie. Na de laatste zijn lijkt hij te gaan doceren. Hij vertelt over globale vervuiling en wat elk individu hieraan zou moeten doen. Ik stop met meeschrijven, heb woorden genoeg, zie mijn vinger naar de knop van de telefoon geen, wil indrukken. Ik interrumpeer Graffin en zeg wat er in een 'Hollands klaslokaal' gebeurt. Ik vertel hem dat ik wil spijbelen, later de "notities wel zal overnemen van een medeleerling", 'Cold As Clay' nog een keer wil beluisteren. Een hartelijke lach volgt. "Dit gebeurt me zelden, maar goed dat je het zegt. Ga dan, spijbelen maar. En als straf tien keer 'Cold As Clay' beluisteren."
 

BAD RELIGION
Bad Religion werd geformeerd in Los Angeles in 1980. De studenten Greg Graffin (vocalen), Jay Bentley (bas), Jay Ziskrout (drums) en Brett Gurewitz (gitaar) wilden de wereld veranderen door punkmuziek te spelen. In de begindagen richtten ze tevens platenlabel Epitaph op. Na een titelloze EP en twee albums gaven ze er in 1984 de brui aan, om drie jaar later een nieuwe poging te wagen. Tussen 1987 en 1992 bouwde de groep aan een carrière door jaarlijks een album uit te brengen. 'No Control' (1989) en 'Against The Grain' (1990) zijn nog steeds klassiekers in het punkgenre. Tussen 1993 en 1995 verhuisde de groep naar Atlantic Records. De alternatieve rockmuziek was op haar top en het vette contract bij deze major lokte de idealistische punkers. 'Recipe For Hate' (1993) en 'Stranger Than Fiction' (1994) bevestigden de status van de groep, maar veel van de verdiensten gingen naar de platen-maatschappij. In 1994 verliet Gurewitz de groep. Officieel meldde het persbericht dat hij afstand wilde nemen van het commerciële contract van Atlantic Records. Buiten de persberichten gingen de verhalen vooral over verslaving. Tussen 1996 en 2001 produceerde Bad Religion drie albums om in 2001 terug te keren bij Epitaph. Brooks Wackerman (Suicidal Tendencies) versterkte de groep en ook Gurewitz nam de gitaar weer op. 'The Process Of Belief' (2002) en 'The Empire Strikes First' (2004) waren de laatste twee releases. Op dit moment zit Bad Religion in de studio om nieuw materiaal op te nemen. Het volgende album zal op 12 september 2006 in de winkel moeten liggen.

GREG GRAFFIN
Dr. Gregory Walter Graffin III, geboren op 6 november 1964, is beter bekend als Greg Graffin, zanger van Bad Religion. Op 11-jarige leeftijd verhuisde Graffin, na de scheiding van zijn ouders, van Milwaukee naar Los Angeles. Hij was een radiofanaat. In zijn geboortedorp luisterde hij vooral naar traditionele oudere Amerikaanste blues-muziek. In Los Angeles gingen er nieuwe muzikale werelden voor hem open. Hij maakte kennis met de opkomende punkmuziek, maar luisterde ook naar groepen als Led Zeppelin. The Adolescents, Black Flag en The Circle Jerks deden hun eerste optredens. De student Graffin richtte in 1980 met gitarist Brett Gurewitz Bad Religion op. Graffin heeft het maken van muziek altijd gecombineerd met studeren. Hij is geïnteresseerd in antropologie, biologie en religie, heeft universitaire studies afgerond en veel essays geplubiceerd. Zijn laatste boel is getiteld 'Is Belief In God Good, Bad Or Irrelevant?' Hij bracht in 1997 zijn eerste soloalbum 'American Lesion' uit. In de tien teksten op deze plaat verhaalde Graffin over zijn vastgelopen huwelijk. De muziek was gemaakt op akoestische gitaar en piano. Gevraagd of er verschil is tussen concertgangers vermaken en studenten doceren, zei Graffin: "Ik ben vooral  geïnteresseerd in de sociale aspecten van biologie en religie. Ik entertain mensen bij concerten niet, ook daar doceer ik. Concertzalen en universiteits-lokalen lijken erg op elkaar. Het gaat in beide gevallen om sociale interactie".  Op 10 juli 2006 verschijnt 'Cold As Clay'. Het album is in zeven dagen opgenomen, geproduceerd door Brett Gurewitz en bevat naast traditionele nummers uit een ver verleden, zes door Graffin geschreven nummers.